Απόψεις-Προτάσεις

ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

 

Τα συνασθήματα θυμός,φόβος, θλίψη, χαρά βρίσκονται στην καρδιά του ατόμου, είναι η έκφραση της ζωής του. Το παιδί είναι ένα άτομο. Το να ξέρεις να το ακούς και να το σέβεσαι σημαίνει ότι το σέβεσαι σαν άνθρωπο.

 Τα παιδιά λένε πάντα αυτό που έχουν ανάγκη σε κάθε ηλικία, αρκεί να τα ακούμε και να προσπαθούμε να τα αποκωδικοποιούμε  στη γλώσσα τους.

 Το παιδί όταν λέει κάτι έχει αξία και δεν είναι καπρίτσιο, πίσω από μια συμπεριφορά περίεργη, υπερβολική ας αναζητήσουμε το συναίσθημα ας αναζητήσουμε την ανάγκη. Το παιδί κάτι λέει.

 

ΦΟΒΟΣ

 

Θαρραλέος δεν είναι αυτός που δεν αισθάνεται φόβο αλλά αυτός που τον αναγνωρίζει, τον αποδέχεται και παίρνει τις πληροφορίες  που του μεταφέρει.

 

ΘΥΜΟΣ

 

 Η οργή και ο θυμός είναι υγιή συναισθήματα αλλά όταν οι γονείς το απαγορεύουν και το παιδί απαγορεύει στον εαυτό του να τα νιώσει.

Το παιδί που δεν εκφράζει τον θυμό του μπορεί ν' αρχίσει να φοβάται.

Κάποιες φορές  ο θυμός είναι η έκφραση ενός άλλου συναισθήματος που καμουφλάρεται από το θυμό γιατί το πραγματικό συναίσθημα δεν μπορεί να εκφραστεί.

Η επιθετικότητα όμως μπορεί να κρύβει κάποια έλλειψη.

 

Η ΘΛΙΨΗ

 

Τα δάκρυα ανακουφίζουν, γιατρεύουν ειδικά όταν συμβεί ένα θλιβερό γεγονός στην οικογένεια. Μια θλίψη χωρίς δάκρυα θα μείνει μπλοκαρισμένη για χρόνια σε περίπτωση που δεν εκφραστεί.

Τα στάδια που μπορεί ν' ακολουθήσουν μετά από ένα θλιβερό γεγονός είναι:

Άρνηση

Θυμός

Κατάθλιψη

Αποδοχή που σηματοδοτεί και το τέλος του πένθους.

 

 

Η ΧΑΡΑ

 

Η ικανότητα της χαράς είναι έμφυτη στα παιδιά.

Για να διατηρήσει το παιδί τη φυσική του ικανότητα για χαρά θα πρέπει να φτιάξουμε έτσι τη ζωή του ώστε να είναι όσο ευτυχισμένο γίνεται, ν' αγαπάει και να ολοκληρώνεται ως άνθρωπος.

Για να βοηθήσουμε τα παιδιά να διατηρήσουν την έμφυτη ικανότητά τους για χαρά πρέπει να τους δίνουμε συγχαρητήρια, να τα ενθαρρύνουμε αντί να επικεντρωνόμαστε σε ό,τι στραβό κάνουν, να τα ξαφνιάζουμε και να τα επιβραβεύουμε όταν κάνουν τκάτι καλό.

 

Μόνο αν αυξήσουμε τα επίπεδα χαράς μέσα στην οικογένεια και στα σχολεία θα μπορέσουμε να συμπαρασταθούμε στα παιδιά στο δρόμο της ανάπτυξης και της ευχαρίστησης του να ζουν.